Kızını ve damadını aynı kazada kaybeden acılı babanın tek isteği adalet

Ankara’da yaşayan mühendis İbrahim Köktaş, Rumeysa Erva Köktaş ve kızları Ayşe Sena Köktaş (2), Kurban Bayramı’nın birinci günü bayram ziyareti için Ankara’dan Mersin’e doğru yola çıktı. Niğde Otoyolu’nda seyir halindeyken Bekir C. yönetimindeki 06 DM 408 plakalı lüks araç, Köktaş ailesinin bulunduğu araca hızla arkadan çarptı. Çarpmanın etkisiyle Köktaş ailesinin aracının arka tamponu ön koltuğa yapıştı. Yaşanan olayda baba İbrahim Köktaş olay yerinde, anne Rumeysa Erva Köktaş ise kaldırıldığı Kırşehir Devlet Hastanesi’nde hayatını kaybetti. Gece saatlerinde cenazeler Ankara’nın Keçiören ilçesine bağlı Bağlum semtine getirildi. Kazada ağır yaralanan 2 yaşındaki kızları Ayşe Sena Köktaş ise Ankara Şehir Hastanesi’ne sevk edilerek yoğun bakıma alındı.İki kişinin ölümüne, bir bebeğinse yaralanmasına neden olan sürücü Bekir C., jandarmanın olay yerinde hazırladığı tutanak raporunda asli kusurlu bulundu. Buna rağmen Bekir C., 6 gün boyunca serbest gezdi. İhlas Haber Ajansı’nın konuyu gündeme taşımasının ardından söz konusu olayla ilgili kaza tespit tutanağının kolluk tarafından 13 Temmuz tarihinde Şereflikoçhisar Cumhuriyet Başsavcılığına iletilmesi üzerine şüphelinin kusurlu olduğu, diğer araç sürücüsünün kusurunun bulunmadığı tespit edildi. Bekir C., taksirle birden fazla kişinin ölümüne ve yaralanmasına neden olma suçundan tutuklama talebiyle Sulh Ceza Hakimliğine sevk edildi. Şüpheli Bekir C., Şereflikoçhisar Sulh Ceza Hakimliğince tutuklandı.“Ben sadece adalet istiyorum, başka bir şey değil”Kazada hayatını kaybeden Rumeysa Erva Köktaş’ın acılı babası Murat Kiraz, karşıdaki aracın yüksek hızla Köktaş ailesinin aracına arkadan vurduğunu söyledi. Bekir C.’nin mahkeme sonucu serbest bırakılmaması gerektiğini, adalet istediğini belirten Kiraz, şunları anlattı:“Bir santim dahi fren izi yok yerde. Uyumuş, bu anlama geliyor. Gözü görmemiş önünü, dümdüz arkadan vurmuş. Yavrularım orada vefat etmişler ve tutuklanmamış, gözaltına alınmamış vuran kişi. Bunu defnettikten sonra öğrendik. Damadımı, evladımı verdim toprağa. Böyle bir insanım ben de. Kızım artık yok. Bayramın ilk günü telefonlaştılar, bayramlaştık. Ben Konya’daydım. Onlar buradan Mersin’e gideceklerdi. Evladım artık yok. Her gün beni arayan kızım yok artık. Avukatlar söylüyor, muhtemelen ilk celsede bu çocuk çıkacakmış. Bu şimdi trafik kazası oluyor öyle mi. İki tane yavrum toprağa verildi. Ben sadece adalet istiyorum, başka bir şey değil. O küçük iki yaşındaki çocuk anasız babasız büyüyecek. Biz büyütmeye çalışacağız inşallah. Dün sormuş torunum, ‘Annem yarın gelecek mi’?. Ben ne cevap vereceğim bu çocuğa, ne diyeceğim ben buna? Melek gibi insanlardı. 4,5 yıldır tanıyorum damadımı. Bir kere nötr durduğunu görmedim. Hep gülümserdi, asla kalp kırmazdı.”