Aydın’ın Karpuzlu ilçesinde 55 yıldır marangozluk yapan ve mesleğini yaparken bazı parmaklarını kaybeden 73 yaşındaki marangoz Muhammet Erten, "Çalışmadığım zaman kendimi hasta hissediyorum" diye konuşarak mesleğini çok sevdiğini belirtti. Karpuzlu ilesinin kırsal Koğuk Mahallesi’nde 55 yıldır marangozluk yapan 73 yaşındaki usta Muhammet Erten, yarım asır önce açtığı atölyesinde yıllardır üretmeye devam ediyor. Önceleri Ege Bölgesi’nin sahil kesimlerine işler yapan asırlık usta Erten şimdiler de ise arı kovanı imalathanesine dönüştürdüğü iş yerinde gece gündüz demeden çalışmayı sürdürüyor. Uğruna sol elinin 4 parmağını kaybettiği mesleğine aşık olduğunu ifade eden Erten, mesleği ölene dek sürdürmekte kararlı. Marangoz ustası Erten üretmeyi ve çalışmayı çok sevdiğini belirterek, "Çalışmazsam hasta olurum. Üretkenliğimi çalışma borçluyum" dedi. "Bu iş resmen bir hastalık"
Bugüne kadar pek çok usta yetiştirdiğini kaydeden marangoz ustası Muhammet Erten, "55 senedir bu işi yapıyorum. Önceleri marangozluk yapıyordum ama son yıllarda artık sadece arı kovanı üretiyorum. Marangozluk yaptığım dönemde hep sahil kesimlerine işler yaptım. Bu kovanlar da kendi Ege Bölgemiz başta olmak üzere Türkiye’nin dört bir yanına dağılıyor. Burada benim gibi marangozluk yada arı kovanı yapan birçok esnaf var. Hepsi de benim yanımda çalışan çıraklar, kalfalar. Benim yanımdan ayrılmalar. Bu iş resmen bir hastalık. Bende çalışma hastalığı var, çalışmazsam kendimi rahatsız hissediyorum. Yıllık dört beş bin adet kovan üretiyoruz. 10 kamyon malı pırasa doğrar gibi doğruyorum, hepsi de elimde geçiyor. Çok şükür işlerimiz de iyi" dedi. "Ölene dek çalışmaya devam"
Ölene dek mesleğini sürdürmeye devam edeceğini sözlerine ekleyen Erten, "Artık eve üstüm başım tozlu gidince hanım kızıyor ama ne yapalım bu işten vazgeçemiyorum. Yıllardır hastalıkta, sağlıkta bu işi yapmışım dolayısıyla da bırakamıyorum. Zamanında iş yaparken parmaklarımızı da makineye kaptırdık, zor zamanlardan geçtik. Bu durum marangozların kaçınılmazı gibi bir şey. Çok şükür parmaklarımın olmaması mesleğimi yapmama engel değil. Sağlığım elverdiğince, gözüm gördüğünce, elden ayaktan düşene dek daha doğrusu ölene dek bu işi sürdürmeye kararlıyım. Hanımımın sevgisi bir yana, mesleğime olan sevgim de öbür yana" diye konuştu.