Bu normalleşme her alanda kendini göstermeye çalışırken Uludağ Üniversitesi de mezunlarını vermeye devam ediyor. Üniversitenin basın bürosundan çeşitli bölümlerden mezuniyet haberleri ve fotoğrafları da medya kurumlarına servis edilmeye başladı.
Elbette koronavirüs salgınından önce mezuniyet törenleri daha renkli ve coşkulu olurdu. Ancak Türkiye’nin önde gelen eğitim kurumlarından biri olan ve on binlerce öğrenciye eğitim veren Uludağ Üniversitesi’nde bir zamanlar şenlikler vardı.
Gençler bütün bir yılın yorgunluğunu düzenlenen şenliklerde atar ve sosyalleşmenin de en güzel örneklerini sergilerdi.
1998 yılından 2016 yılına kadar şenlikleri takip ederdim. Hatta şenliklerde stant açmış birisiyim. Bizim dönemimizde şenlikler tamamen öğrencilerin elindeydi. Çeşitli düşünceye sahip öğrenciler, anlaşmaya varılan yayın evlerinden Karl Marks’ın Das Kapitali’ni, Stalin’in Milli Demokratik Devrimi’ni, Mao Zedung’un Seçme Eserleri gibi teorik kitaplardan oluşan stantlar açar ve satarlardı. Ülkücüler otağ çadırlarını kurup Genç Osman marşını son ses çalıp, çadırın önünde volta atıp tespih çekerlerdi. Liberal ve apolitik öğrenciler ise hıyar veya su tabancası satarlardı. Anarşistler ise bu tür etkinliklerin sistemin bir parçası olduğunu savunarak hiç yer almazlardı.
Bir de aramızda dolaşan öğrenci görünümlü istihbaratçılar vardı. Ancak herkes birbirini bilir, ufak atışmaların dışında hiçbir sorun yaşanmazdı şenliklerde. Doksanların ardından şenlikler öğrencilerin elinden çıkıp şirketlerin eline geçmeye başladı. Öncesinde öğrenciler stant parası ödemezken, yüksek ücretli olup ihaleler açıldı. Ardından sponsorlar eşliğinde ünlü isimler şarkılarını seslendirmek için sahne almaya başladı. Açıkçası kapitalist sistemin gerektirdiği gibi ilerliyordu her şey ama öğrenciler yine de eğleniyordu.
En son 2016 yılında şenliklere baktığımda (her ne kadar şenlik denilirse) şarkıcı Elif Kaya, fotoğraf sanatçısı Mehmet Turgut ve Murat Dalkılıç söyleşi yaptı ve güzelim şenlikler sona erdi Uludağ Üniversitesi’nde.
Pandemi dönemini dışarıda tutarak söylüyorum. Uludağ Üniversitesi Türkiye’nin heryerinden ve çok sayıda ülkeden birçok öğrenciyi bünyesinde bulundurmakta. Bu gençlerin eğlenmeye ihtiyaçları var, sınıflar dışında toplanmaya, stres atmaya, fikir alışverişlerinde bulunmaya ihtiyaçları var. Net bir dille söylemek gerekirse önümüzdeki yıldan itibaren o güzel eski şenliklerin yeniden hayata geçirilmesi hem öğrencilerin hem de Uludağ Üniversitesi’nin o geleneksel yapısına çok yakışacağına eminim