Başkanı yönetimi olağanüstü kongre kararı almış bir başka deyişle havlu atmış, futbol şube sorumlusu Afyon maçının ardından 5 maç hak mahrumiyetine çarptırılmış, son Diyarbekir karşılaşmasında olaylara karıştıkları gerekçesiyle as kadrosundan 7 oyuncusu üçer-beşer-altışar maç rekor cezaya çarptırılmış, yokluktan zorunlu olarak alt yapıdan 3 bebeyi ilk kez 11’de sahaya sürmüş teknik kadrosu kenarda çaresizlikten korkuluğa dönüşmüş, haliyle de takım klasmanda dibe çökmüş bir Bursaspor’dan dünkü Van deplasmanında ne beklenebilirdi ki?
Tarihi bir kulübün talihsiz oyuncularına baktım, birbirinin kopyası.
Ne fiziksel güçleri var, ne de penaltıyı bile atmaya güçleri!
Hiç bu kadar yenilgiye gönüllü bir Bursaspor izlememiştim. Günün özeti.
Takımda emin değilim ama belki bir iki kişi oynamaya çalıştı.
Başkanı, yöneticisi, futbolcusu ile Bursa’da kalanlar ise Timsah’ın hayatıyla oynadı.
Onlar kendilerini bağışlamasınlar!
Çünkü dün kaybedilen 3 puanın aslında kaç puan ettiğini sezon sonunda daha iyi anlayacaklar.
90 dakika boyunca içler acısı bir Bursaspor!
Parçaları birbirine uymayan bütün...
Ne bir baskı, ne üretim...
Orta alan bekleme salonu...
Forveti pozisyon yoksulu...
Ney anlatalım ki; kalesinde kamyon dolusu tehlike yaşayan, kazandığı penaltıyı bile kaleciye nişanlayan bir takımın neyini yazalım ki?
Koca Bursaspor’da Vanspor’un oyun anlayışını çaresiz bir kabulleniş hakim...
Bırakın oyuna müdahaleyi, saha kenarından lokal müdahale bile yok.
Futbolda veresiye yok.
3 puan istiyorsan koşacaksın, çalışacaksın.
Uğrunda savaşmadığın maç senin değildir.
Her ne olursa olsun Yeşil Beyazlı temsilcimizin yenilmesini engelleyecek güç giydikleri formadaki armada elbette vardı ama dün Van’da puan ya da puanları isteyecek ruh bu takımda yoktu.
Kaybetmenin bile görkemli bir yanı vardır ya...
Bursaspor’da teknik kadrosu ve de gireni çıkanıyla tüm futbolcular dün Van’dakaybederken bile büyük değildi.