Son Arnavutköy galibiyeti ile ligde derin bir nefes alıp rahatlayan Bursaspor’da yüzler gülüyor.
Öyle ya neredeyse bir yıla yakın bir süredir tahta ile yatıp tahta ile kalkan başarısız sonuçlar nedeniyle diş sıkmaktan avurtları çöken taraftar sezonun büyük bir bölümünü ‘ahlarla vahlarla’ geçiren, ‘off off’ diye dövünen Yeşil Beyaz sevdalıları sonunda derin bir ‘ohhh’ çekmenin mutluluğunu yaşıyor bugünlerde...
Suskun, pısırık, kayıplarla dolu haftalardan sonra biraz volüm yükselten Bursaspor’un belki de en zorlu maçıydı Arnavutköy karşılaşması...
Ya sesini duyuracak ya da artık tamamen susacaktı.
Büyük takımlar, büyük sporcular gibidir. Emekli değilse tehlikelidir! Gücünün sınırlarını zorlayarak hedefine ulaşan bir sporcu gibi adeta “çığlık” attı kadim kulüp.
Kazandı.
Hem özgüvenini hem de ona gönül verenlerin saygısını kazandı en azından.
Az mı?
Şu gerçeğin altını bir kez daha çizelim...
Yeşil Beyaz renklere sevdalanmış o taraftar, 'koşu mesafesi' veya 'isabetli şut' oranı ile ilgilenmez...
O; topun üç direğin arasından geçip geçmediğiyle ve takımının klasmanda durduğu yerle ilgilidir...
Onlar sadece başkana bakar, yönetimde kim var kim yok aldırmaz...
Takımın teknik komutanının kariyerine, bilgi ve birikimine, geçmişteki başarılar zincirine, diplomasının seviyesine hiç bakmaz.
Mesela; aktif futbolculuk hayatını sürdüren, diploması, pro lisansı olmayan Özer Hurmacı’ya yönelik olumsuz açıdan bakmadığı gibi...
Futbolda dün yoktur, bugün vardır. Hiçbir futbolsever geçmişle öğünür ama yaşamaz...
Ona göre; oyuncu maç biter ve gider, oysa kendisi için bir sonraki haftaya kadar, mahallede, iş yerinde, komşusuyla, bir durakta hep yaşayacağı bir şeydir tabelanın sunduğu gerçek...
Geçmişin muhasebesini yapar.
Keşke hoca olarak o değil şu getirilseydi, bu başkan gidip 'paralı bir başkan' gelseydi.
Keşke onun yerine şu transfer edilseydi gibisinden bir yığın olasılığı beyin süzgecinden geçirip, bugünü değil asla geri gelmeyecek geçmişi yaşar.
‘'Kurşun yarasıyla yıkılmayan bedenim, sen düşünce bitti sevdiğim...' gibisinden kamyon arkası yazıları onun kederidir artık.
İşte bunun için 4 yıldır Bursamın insanı bezgin, bitkin, bedbin, yılmış ve de yıkılmış bir beden ve psikoloji ile Bursaspor’u izlemektedir.
Ne acıdır ki; Türk futbolunun ‘5. Büyüğü’ etiketini formasına yapıştırmış, Anadolu’dan çıkan ‘İlk şampiyon’ yaftası ile taraflı tarafsız her kesimden alkış almış o Bursaspor’un taraftarı bugün kümede kalmayı büyük ölçüde garantilemenin buruk sevincini yaşıyor.
Son yıllarda iş başı yapan yönetimlerin vaat yağmuruna tutulan ancak sezon sonları hep hayal kırıklığı yaşayan Bursaspor taraftarının artık ‘Sözde değil, özde icraat’ beklediği bir gerçek.
Kestirmeden söylersek onlar tahtanın açılmasını ardından da transfer çalışmalarını bekliyor...
Bir kez daha tekrarlayıp, ilgilerinin dikkatine sunalım:
Bursaspor taraftarı Hatice’ye değil neticeye bakar...