Resmî Gazete ile neşir ve ilânı: 21 fV 1/1934- Sayı: 2733)
No., 2510 Kabul tarihi 14-VI-1934
ON BİRİNCİ MADDE — A: Ana dili Türkçe olmayanlardan toplu olmak üzere yeniden köy ve mahalle, işçi ve sanatçı kümesi kurulması veya bu gibi kimselerin bir köyü, bir mahalleyi, bir işi veya bir sanatı kendi soydaşlarına inhisar (tekeline almaları) ettirmeleri yasaktır.
B: Türk kültürüne bağlı olmayanlar veya Türk kültürüne bağlı olup da Türkçeden başka dil konuşanlar hakkında harsı, askerî, siyasi, içtimaî ve inzibatî sebeplerle, icra Vekilleri Heyeti kararı ile Dahiliye vekili lüzumlu görülen tedbirleri almağa mecburdur. Toptan olmamak şartı ile başka yerlere nakil ve vatandaşlıktan ıskat etmek (çıkarmak) de bu tedbirler içindedir.
C: Kasabalarda ve şehirlerde yerleşen ecnebilerin tutarı belediye sınırı içindeki bütün nüfus tutarının yüzde onunu geçemez ve ayrı mahalle kuramazlar.
Cumhuriyetin kuruluş yıllarında çıkan yasa Mülteci, Sığınmacı, Göçmen, kaçak mülteci gibi pek çok konuda detaylı açıklamalar yapmış. On birinci madde ise aynen yukarıda.
2013 yılında Göç idaresi başkanlığı kurulmuş ve mülteci, sığınmacı, göçmenlerle ilgili pek çok konuda yetkili kılınmış. Hepsini bu yazı için yüzeyselde olsa incelemeye çalıştım. Hiçbirinde, can korkusu ile sığınmacı olarak savaştan kaçıp, sonra bayramlarda ülkesine geri dönüp, bayram tatilini geçirip yeniden sığınmacı olarak geri dönme gibi bir absürt durumu açıklayan bir maddeye, cümleye, metne rastlayamadım. Zaten olması normal değildi.
Ya da savaştan kadın ve çocuklarını bırakıp kaçan, yanındaki ülkeye değil de 1500 km. yürüyüp Türkiye’ye sığınan 18-25 yaş genç erkeklerin sığınmacı kabul edildiği bir durum. Böyle bir durum size normal geliyor mu? Bu konuda kamuya yapılmış hiçbir resmi açıklama da olmadı. Ya da Ruanda gibi milli geliri 1000 dolar olan bir ülke ile turizm anlaşması yapılması gibi açıklama. Olsa idi inandırıcı olur muydu?
Sığınmacı denilen bu insanlara ilaç, hastane, doktor gibi sağlık hizmetlerinin ücretsiz sunulması, istedikleri okullara imtihansız girmeleri, vergi vermedikleri, askerlik yapmadıkları gibi, üstüne de bankamatiklerden her ay düzenli maaş gibi para ödenmesi, ülkenin her yerine dağılmış olmaları, turistik sahillerimizi neredeyse işgal etmiş olmaları, kayıtsız ticaret yapmaları, mülk satın almaları, mahalleler oluşturmaları gibi durumlar normal midir?
Bildiğimiz kadarı ile Suriye’de savaş bitti. O halde bayram gezmesine gidebilen bu insanların, hala ülkemizde olmalarının gerekçesi ne olabilir? Neden Hükümet “zorla gönderilemezler, isterlerse giderler” gibi açıklamalar yapmakta, tatile gider gibi ülkesine gidenleri geri almaktadır? Böyle mültecilik, sığınmacılık hatta bu kadar uzun misafirlik size de garip gelmiyor mu?
Tüm vatandaşlarımızın, Bursalıların ve siz okurların bayramı kutlu olsun.
