SAHİ SİZ HİÇ ÇARESİZCE HAYALLERİNİZİ UZAKTAN İZLEDİNİZ Mİ?

Otizm olduğunu öğrendi.

Okula kayıt olamadı.

İstenmedi.

Psikolojik şiddet gördü.

Hayallerini uzaktan çaresizce izledi.

OTİZMDE ERKEN TANI İLE TERAPİYE BAŞLADI

Çocuğumuz henüz 22 aylıkken annesi bir farklılık olduğunu anladı ve hemen kabul ederek en zor kısmı atlattı.

Çocuğumuz 4 yaşında iken babası yoğun terapi masraflarını karşılayabilmek için acilen yurt dışında işçi olarak çalışmaya gitti.

Anne Türkiye’de çocuklaıyla kaldı ve işten ayrılmak zorunda kaldı, yoğun terapi başladı.

Çocuğumuz yoğun terapiden olumlu dönüş aldı nihayet o sihirli ilk kelime geldi.

Anne.

ÖNCE OKULA KAYIT OLAMADI

Nihayet otizmli çocuğumuz sekiz yaşına geldi ve okula kayıt için annesi gittiğinde ilk darbeyi aldı.

Okulun müdür yardımcısı kaydı alırken çocuğumuzun otizmli olduğunu öğrenince istemedi.

Oysa RAM eğitsel tanılama yönlendirme ile kaynaştırma öğrencisi olabilir raporu vardı.

Hakkıydı.

ZAR ZOR OKULA KAYIT OLDU AMA HİÇBİR ÖĞRETMEN SINIFINDA İSTEMEDİ

Zar zor annenin mücadelesi ile okula kayıt oldu. 

Önemle belirtmek isterim ki okula kayıt almak istemeyen müdür yardımcısı aynı okulda birinci sınıfa giden başka bir çocuğumuzu darp etmekten hakkında soruşturma açılmıştır.

Olay basına da yansımıştır. Birkaç ay öncesi.

Kayıt oldu ama hiçbir öğretmen sınıfında istemedi. Nihayetinde aralarında kura çektiler.

Sözde öğretmene kura çıktı ve olacaklardan habersiz otizmli çocuğumuz heyecanla okula başladı.

SUS ARTIK SUS DEDİM SANA!

Otizmli olduğu için sınıfında dışlandı.

Sınıf arkadaşlarının aileleri sınıfta istemedi.

Öğretmen hergün anneye şikayet ediyordu.

Çok konuşuyor. Susmuyor.

Otizmli çocuğumuz ise kendisini sevdirmek için ödevlerini hevesle yapıyordu. Bir gün ödevini hazırladı ve öğretmenine götürdü.

Öğretmeni sus artık sus dedim sana diye ödevini yırttı. Bu bir.

Kolundan çekiştirerek yerine oturttu. Bu iki.

Sustu.

Sahi aferin demek çok mu zordu?

Oysa ki tek kelimesi için maddi manevi çok emek vardı.

Hala babasını görmedi. Tam 4 yıldır.

RAM EĞİTSEL TANI YÖNLENDİRMESİ İLE BAŞKA OKULA NAKİL OLDU

Başka okula nakil oldu. Eski öğretmenin de tüm deliller eklenerek milli Eğitime şikayet dilekçesi verildi. Aylardır sürüncemede.

İşitme engeli olan bir öğretmenin sınıfında başladı ve önemle belirtmek isterim ki işitme engelli olduğunu saklıyordu. Sadece okul müdürü biliyordu. Bu çok önemli dikkatli okuyunuz çok rica ediyorum.

Öğretmen her arkasını döndüğünde her ses otizmli çocuğumuza aitti.

Öyle olmalıydı doğru ya otizmli bir şey varsa kesin o yapmıştır!

Bir gün okul çıkışı otizmli çocuğumuz sınıf arkadaşının koluna dokunarak iyi akşamlar dedi ve sınıf arkadaşının babası kız çocuğunu çekti.

Dokunma git!

Bu kişi kim dersiniz. Sınıf öğretmeninin eşi. Sınıf öğretmeninin kızına iyi akşamlar deyip koluna dokunduğu için hakaretlere uğradı.

8 yaşında otizmli bir erkek çocuğu.

Neymiş kızına dokunamazmış erkekmiş mahremmiş.

Acilen tedavi olmanızı öneriyorum naçizane. Sizin gibi zihniyete sağlıklı diyebilecek hekimin eğitiminden şüphe ederim.

ADAM UTANMADAN BENİ ARADI!

Sınıf öğretmeni ile konuşup arayı bulmaya çalıştım ne fayda.

Bir de utanmadan beni aradı. Otizmli çocuğumuzun sınıf öğretmenin eşi.

Merve hanım, kimse bilmesin eşim işitme engelli. Ses duyunca otizmli nasıl olsa kesin odur diye düşünüp istememiş.

Şokta dinliyorum yemin ederim.

Siz anneyi ikna edin, dilekçe verip öğretmen değiştirsin. Hatta başka okula gitsin.

Eşimin işitme engelli olduğu duyulmasın. Özürlü diyorlar.

ADINI SANINI TÜM KANITLARI ŞURAYA YAZMADIYSAM OTİZMLİ ÇOCUĞUMUZ SUSMASIN DİYE!

Ruh hastası mısınız nesiniz tedavi olun çok rica ediyorum.

Sizin 35 yaşında evlenmiş meslek sahibi eşinize engelli muamelesi yapmasınlar diye, 8 yaşında 8 8 8 anlıyor musunuz küçücük bir çocuğumuza şu yapılanlar hak mı?

Cevabı siz kıymetli okurlarıma bırakıyorum.

BAŞARDINIZ! SUSTU!

Tüm bu olanlar üstüne otizmli çocuğumuz okula gitmedi. Gitmedi. Oysa ne hevesle başlamıştı. Okuma öğrendi. Yazma öğrendi.

Yine istenmedi. Otizimli.

Ve okula gitmediği halde bakanlık sorrmasın diye sanıyorum yok olan çocuk yoklama kayıtlarında okulda var yazıldı.

Bir kez bile bu çocuk iyi mi neden okula gelmiyor diye aranıp sorulmadı.

Ve otizmli çocuğumuz sustu. Tam bir buçuk ay tek kelime etmedi. Başa döndü.

Annesi dün gece yarısı şöyle anlattı. Karşısına geçip ağladım. Aynen şöyle:

‘’ Nolur konuş oğlum. Nolur susma. Bana anlat. Canım acıyor nolur tek kelime konuş.’’

Şimdi yeni yeni konuşmaya başlamış çok şükür.

Sahi siz hiç çaresizce hayallerinizi uzaktan izlediniz mi?

Sanır mısınız bu yaşananları sadece bu çocuğumuz yaşıyor?

Güzel Ülkem Türkiye’min her köşesinden aynı acının aynı sessiz çığlıkları.

Masum suskunlukları.

Bitti.